مقاله حضرت داوود

مقاله حضرت داوود

چکیده

یکی از پیامبران بزرگی که علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بود، حضرت داوود(علیه‌السلام)است که نام مبارکش شانزده بار در قرآن آمده است. واژه داود که در زبان عبری «داوید» تلفظ می‌شود، به معنای «محبوب» بوده و نام یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل می‌باشد، او اولین پیامبری است که دارای کتاب آسمانی به نام «زبور» بوده و از ذریه اسحاق (علیه‌السلام) فرزند ابراهیم و هم‌عصر با «اشموئیل» می‌باشد و از جمله انبیایی است که دارای حکومت و منصب قضاوت بوده و زبان پرندگان را می‌دانسته. حضرت داود(علیه‌السلام) در سر زمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده‌ های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب می‌ رسد، پدرش «ایشا» نام داشت.  او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود. داوود از پیامبران بنی‌اسرائیل بود که به مقام پادشاهی رسید و اورشلیم را برای بنی‌اسرائیل فتح کرد. کتاب زبور بر او نازل شد و مقام قضاوت نیز در اختیارش بود. داوود صدایی زیبا داشت و خداوند قدرت زره‌سازی را به او عطا کرد. حضرت داوود در نزد یهودیان از جایگاه بالایی برخوردار است؛ با این حال در تورات تهمت‌هایی به او نسبت داده شده است.

۱- مقدمه

بنی اسرائیل برهبری یوشع بن نون قدم در سرزمین فلسطین گذاشتند و در آنجا سکونت اختیار کردند، یوشع تا آخر عمرش را میان بنی اسرائیل گذرانید و بامور دینی و اجتماعی آنها قیام کردپس از وفات یوشع، قضات بنی اسرائیل امور آنها را اصلاح میکردند، و از زمان وفات موسی تا حدود سیصدو پنجاه و شش سال، بنی اسرائیل پادشاهی نداشتند و اصلاح امور، بدست قاضیها بود و پیمبران آن دورانهم راهنمای قضات و واسطه‌ میان آنها و خداوند بودند.

در این دوران بنی اسرائیل در معرض حملات ملت‌های همسایه‌ خود از قبیل عمالقه ، مدیانی‌ها ، فلسطینیها و دیگران بودند، گاهی آنان و گاهی هم بنی اسرائیل در این جنگ ها غالب می شدند.  دراواسط قرن چهارم هجری پس از وفات موسی بود که بنی اسرائیل اقدام بجنگ با فلسطینیها نمودند و دراین جنگ تابوت عهد را که صندوقی بود جای اوراق تورات و ودایع نبوت همراه داشتند که باعث پیروزی آنها شود، ولی فلسطینیها غلبه کردند و بنی اسرائیل را شکست دادند.

بنی اسرائیل پس از آن روز که تابوت عهد را از دست دادند بذلت و بدبختی افتادند و سالها در منتهای زبونی بسر بردند ولی ناگهان بخود آمدند واز زندگی ذالت بار خود احساس ناراحتی کردند بدین جهت نزد پیامبر زمان خود(صمویل) آمدند واظهار داشتند که پادشاهی برای ما معین کن تا ما در رکاب او با دشمنان خود وارد جنگ شویم و سیادت از دست رفته خود را بدست آوریم ، صمویل که از اخلاق و روحیات بنی اسرائیل آگاه بود و میدانست آنها مردمی سست و بی‌اراده و ناپایدارند به آنها گفت من می ترسم که وقت خداوند فرمان جنگ را بر شما بنویسد، شما سستی کنید و پشت بجنگ دهید و نافرمانی خداوند کنید و بالنتیجه گرفتار عذاب خدا شوید، گفتند: برای چه سستی کنیم با اینکه دشمنان، ما را از وطن و خانه و فرزندانمان جدا کرده‌اند و تمام دواعی جنگ در ما موجود است و بنابراین محال است که ما در جنگ اهمال کنیم. صمویل گفت : خداوند متعال طالوت را پادشاه گردانید که تحت سرپرستی او به دشمنان خود بجنگید، طالوت جوانی زیبا و آراسته و از نواده‌های بنیامین فرزند یعقوب بود و در تمام بنی اسرائیل جوانی مانند او یافت نمی شد و لی از نظر مادی تهیدست بود و ثروتی نداشت.

بنی اسرائیل تهدستی و فقر اورا عیبی بزرگ شمردند و گفتند چگونه او بر ما پادشاه شود با اینکه ما از او شایسته تریم و بعلاوه او ثروتی ندارد و جوانی فقیر و نادرست است، صویل گفت: خداوند اورا ثروتی برگزیده و بر شما پادشاه قرار داده و از نظر علم و دانش و نیروی بدنی بر او فزونی عطا فرموده است و نشانه پادشاهی او اینست که تابوت عهد را بشما برگرداند. او روزیکه فلسطینیها تابوت عهد را از بنی اسرائیل گرفتند تا روزی که بدست طالوت با مقدماتی میان بنی اسرائیل برگشت بیست سال و هفت ماه طول کشید. طالوت با آوردن  تابوت عهد پادشاهی تخود را ثابت کرد و بنی اسرائیل به رهبری او به سوی فلسطینیها حرکت کردند هنگام حرکت طالوت به انها گفت : خداوند شما را آزمایش می کند به آب نهری که به زودی به آن میرسیم کسانیکه از آن آب بیاشامند از من نیستند و کسانیکه از آشامیدن آ ب آن نهر خودداری کنند از پیروان من خواهند بود. د رآن بیابان تشنگی و عطشی شدید بر بنی اسرائیل غلبه کرد و چون به آن نهر رسیدند بیشتر آنها نتوانستند خودداری کنند و از آن نوشیدند و لی تعداد کمی از آنان بر نفس خویش مسلط شدند و لب به آن آب نزدند و اطاعت خدا را بر هوای نفس ترجیح دادند.

طالوت و آن چند نفر از نهر گذشتند ولی چون شماره نفراتشان کم بود، با خود گفتند : ما را تاب مقاومت و جنگ جالوت و سپاهیانش نیست، جالوت مردی است شجاع و نیرومند و دارای سپاه مجهزی است ماکجا و آن گروه نیرومند کجا؟ ولی مومنین دیگر آنها را دلداری داده میگفتند: چه بسیار اتفاق افتاده که یک سپاه کوچک بر لشگری بزرگ به اذن خدا غلبه کرده و پیروز شده اند بنابراین کمی افراد دلیل بر شکست خوردن نیست.

– نسب و خانواده

داوود بن ایشا از نسل یهودا فرزند یعقوب بود. حضرت داوود را فردی کوتاه قد، سبزه‌رو و کم‌مو دانسته‌اند که ختنه شده به دنیا آمد حضرت سلیمان فرزند حضرت داوود بود و جانشین او نیز شد. حضرت داود(علیه‌السلام) در سر زمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده‌ های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب می‌ رسد، پدرش «ایشا» نام داشت.  او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود. داوود از پیامبران بنی‌اسرائیل بود که به مقام پادشاهی رسید و اورشلیم را برای بنی‌اسرائیل فتح کرد. کتاب زبور بر او نازل شد و مقام قضاوت نیز در اختیارش بود. داوود صدایی زیبا داشت و خداوند قدرت زره‌سازی را به او عطا کرد. حضرت داوود در نزد یهودیان از جایگاه بالایی برخوردار است؛ با این حال در تورات تهمت‌هایی به او نسبت داده شده است.

۳- نبوت و پادشاهی

داوود از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل بود. خداوند بر حضرت داوود کتاب زبور را نازل کرد. پس از حضرت موسی(ع) و حضرت یوشع، مردانی به رهبری مردم اشتغال داشتند که داوران نامیده می‌شدند. آخرین داور، حضرت سموئیل بود که بنی‌اسرائیل از او خواستند برایشان پادشاهی تعیین کند. در نهایت طالوت (شاؤل) به پادشاهی رسید.در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت. طالوت وعده داد هر شخصی جالوت؛ بزرگ‌ترین قهرمان سپاه دشمن را بکشد، نصف مالش را به او می‌دهد و دخترش را نیز به عقد او در می‌آورد. در آن جنگ حضرت داوود توانست جالوت را بکشد. و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد.

نبوت و پادشاهی هر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال خداوند این دو مقام را برای داوود قرار داد و پس از فوت طالوت، داوود پادشاه بنی‌اسرائیل نیز گشت  تاریخ پادشاهی داوود، در کتاب‌های دهم و یازدهم از عهد عتیق، به نام‌های «کتاب دوم سموئیل» و «کتاب اول پادشاهان»، ثبت شده است. امام باقر(ع) حضرت داوود را از معدود انبیایی معرفی می‌کند که به حکومت نیز رسید. حضرت داوود با لقمان هم‌عصر بوده و زمانی که لقمان او را نصیحت می‌کرد، داوود او را ستایش می‌کرد. اورشلیم در دوران حضرت داوود و توسط ایشان فتح شد

۴- زبور

زبور کتابی است که بر اساس قرآن و احادیث اسلامی، بر حضرت داوود نازل شده است. این کتاب مجموعه‌ای است از پند و حکمت و نیایش با پروردگار. نام زبور سه بار در قرآن و در سوره‌های نساء، انبیاء و اسراء ذکر شده است. زبور داوود با عنوان «مزامیر»، هفدمین کتاب عهد عتیق است و دربردارنده ۱۵۰ قطعه مناجات است.

۵- صفات برجسته حضرت داود

آیات و روایات صفات بسیاری را برای حضرت داوود نقل کرده‌اند. براساس قرآن حضرت داوود زبان حیوانات را می‌فهمید و خداوند به او حکومت و حکمت را عطا کرد و آنچه می‌خواست به او تعلیم داد. داوود را فردی دانسته‌اند که بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست. روایات مختلفی پیرامون عبادت داوود نقل شده است. پیامبر روزه و نماز داوود را ستوده است. حضرت داوود یک روز را روزه می‌گرفت،‌ سپس روزی را استراحت می‌کرد و فردایش را مجدد روزه می‌گرفت.  براساس قرآن، کوه‌ها و پرندگان نیز به همراه داوود تسبیح خداوند را می‌گفتند که البته برای تسبیح کوه‌ها و پرندگان معانی و توجیه‌هاتی ذکر شده است.

قضاوت:

خداوند به حضرت داوود حکمت و فصل الخطاب بودن را عطا کرد و به او دستور داد در میان مردم قضاوت کند. در قرآن مواردی از قضاوت حضرت داوود ذکر شده است. از امام صادق(ع) نقل شده که امام زمان پس از ظهور خود به مانند حضرت داوود در میان مردم قضاوت خواهد کرد.

قرآن در سوره ص، خطایی را از حضرت داوود در قضاوت کردن نقل کرده است. در این داستان دو فرد به نزد داوود آمده یکی از آن‌ها ابراز داشت که برادر من ۹۹ گوسفند دارد و من تنها یک گوسفند و او اصرار دارد یک گوسفند مرا بگیرد. در اینجا داوود بدون این‌که کلام طرف مقابل را بشنود، قضاوت می‌کند،‌ و حق را به نفع فرد اول داد. داوود پس از آن فهمید که این، امتحان الهی بوده و خطا کرده است. او از این حکم اشتباه از پروردگارش طلب آمرزش کرده، به سجده افتاد و توبه کرد.

زره‌سازی:

قرآن تصریح دارد که خداوند به داوود(ع) ساختن زره را یاد داد. در برخی منابع روایی آمده است که خداوند از داوود تعریف کرده و او را بنده‌ای خوب دانست؛ اما این‌که شغلی نداشته و تنها از بیت‌المال ارتزاق می‌کند، ناپسند دانست. داوود از این امر ناراحت شده و گریست. خداوند زره‌سازی را به او یاد داد. داوود نیز زره ساخته و می‌فروخت و از همین طریق زندگی کرده و از بیت المال بی‌نیاز شد.

صدای خوش:

حضرت داوود را بسیار خوش صدا دانسته‌اند. به گونه‌ای که خداوند به هیچ فردی صدایی مانند او نداده و زمانی که داوود کتاب زبور را می‌خواند همه حیوانات به نزدیک او می‌آمدند و به صدای او گوش می‌دادند.

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه

نسب و خانواده

نبوت و پادشاهی

زبور

صفات برجسته حضرت داود

قتل جالوت توسط داود

حکومت و خلافت داود

ترک اولیای داود در محراب از منظر قرآن

داستان خرافی تورات در مورد داود

روایات اسلامی و ماجرای داود

قضاوت داود از نگاه امام صادق و امام رضا

مولفه زندگی و خصلت های داود

نزول وحی و کتاب داود

احادیث قرآنی حضرت داود

تفسیر المیزان آیات ۱۷ تا ۲۹ سوره صاد در مورد حضرت داود

احادیث میزان الحکمه و بحار الانوار در مورد حضرت داود

داستان قضاوت حضرت داود در قرآن

شغل حضرت داود

فرزندان حضرت داود

نظر قرآن کریم درباره «حضرت داود(ع)» چه تفاوتی با تورات دارد؟

امام علی(ع) در خطبه ۱۶۰ نهج البلاغه درباره زندگی زاهدانه حضرت داوود(ع) چه فرموده است؟

خداوند چه مواهبى بر داود(علیه السلام) عطا کرد؟

روایات اسلامى ماجراى داود(علیه السلام) و همسر«اوریا» را چگونه بیان مى کند؟

آیا استغفار حضرت داوود که در سوره (ص) آمده، با عصمت ایشان سازگار است؟

منظور قرآن از این که کوه ها و پرندگان با داود(علیه السلام) تسبیح مى گفتند چیست؟

چگونه حضرت داوود(علیه السلام) از آهن زره جنگی می ساخت؟

داستان طالوت و جالوت 

قصص قرآنی در مورد حضرت داود

زن فقیر و حضرت داوود

داود و سلیمان

مقالات چاپ شده در مورد حضرت داود

 نتیجه­ گیری

منابع